Via de website van Trailfinders vond ik de locatie waar ik naartoe wou. Ik koos voor een locatie in noordoost Portugal.
Ik heb zelf mijn vlucht en huurauto geregeld en bij aankomst in Lissabon ben ik naar de accommodatie gereden. Het landschap op het eind van mijn rit was geweldig mooi: heuvels, bergen, dorpjes, weilanden met schapen en rustig met je creditcard afrekenen bij de tolhekjes. Het was goedkoop en de tolwegen hebben mij veel tijd gescheeld.
Ik arriveerde bij de locatie (navigatie nodig) en na een belletje kwam de eigenaar. Hij ontving mij heel vriendelijk, hielp mij naar mijn kamer en vertelde mij dat het diner om 20:00 uur zou plaatsvinden en vroeg mij te kiezen uit het menu dat hij mij gaf.
Goed gegeten en na een lange dag reizen ging ik naar bed in een goed bed in een kamer met eigen badkamer en kleedkamer. Ruimte genoeg om alles op te bergen, ook een goede WiFi verbinding. Na een ruim keuze-ontbijt de volgende ochtend ben ik naar de rijstal gereden. Je kon het ook lopen, maar ik had het de middag ervoor uitgetest en ik zag mezelf niet op mijn rijlaarzen met cap in de hand op dat met stenen bezaaide weggetje naar beneden lopen, en vooral na afloop van mijn les weer omhoog!
De vijf dagen dat ik twee keer per dag les kreeg, eerst om 10:00 uur en dan om 16:00 uur, waren geweldig. De instructeur had een heel goede inschatting gemaakt van het paard dat mijn voorkeur zou hebben, dus ik kreeg de eerste keer de Lusitano hengst Fumo toegewezen. Nadat ik gewend geraakt was aan zijn gehinnik dat hij iedere keer deed als er weer iets om hem heen gebeurde waarvan hij blijkbaar vond dat hij zijn aanwezigheid moest aankondigen en ik rustig genoeg geworden was op een nieuw paard, hebben wij de rest van de week een keer per dag van elkaar’s aanwezigheid kunnen genieten. Ik vond het ook leuk dat de honden en de kat van de rijstal meteen naar je toekwamen en probeerden vrienden te worden. Zes keer stenen gooien voor Tweeks, de Duitse herder, waren genoeg voor mij, dus hij kreeg voor de rest een duidelijk NEE, of NAO. Dan was hij rustig en zocht hij een plekje op om te liggen.
De lessen waren hard werken, maar je kon ook heel vrolijk zeggen dat je even wou uitrusten van X minuten draven en schouder-binnenwaarts/travers/wijken. Voor mij was het wennen om het hoofd van het paard zo naar binnen te laten wijzen, maar met de dubbele teugels ging het eigenlijk makkelijk.
Ik vond de paarden op de locatie geweldig goed onderricht. Ze waren allemaal goed opgevoed, hadden de haute couture foefjes allemaal onder de ‘hoef’ en wisten hoe ze moesten reageren. Ik heb ook kinderen les zien krijgen van deze instructeur, die nooit schreeuwde of commando’s gaf, maar altijd duidelijk uitleg gaf over waarom je iets moest doen en waarom je je houding, zit, beenligging moest wijzigen, zodat je wel de reactie kreeg die je wou.
Ook wil ik deze locatie aanbevelen voor de ontspannen houding van het personeel, de leiding, de instructeur, het stalpersoneel, de interactie met gasten en de rust die de locatie uitstraalt.
Ik ga hier zeker nog een keer naar terug.
Nieuwsgierig? Hier kun je meer lezen over deze locatie
Met vriendelijke groet,
Eva F.