Aankomst op het vliegveld in Fes en transfer naar het riad (authentiek Marokkaans onderkomen met binnenhofje) voor diner en de overnachting.

’s Morgens is er tijd om een bezoek te brengen aan de medina van de Marokkaanse koningsstad Fes. De medina van Fes is indrukwekkend. Moulay Idris de II liet deze medina in 808 bouwen. Je waant je in de middeleeuwen wanneer je er loopt. Wat is er te zien? Nou, genoeg, een aantal voorbeelden: De universiteit ligt er, de souk met zijn kleine winkels, het magnifieke mausoleum van de stichter van Fes – Moulay Idris II, de immense moskee van Karaouin. Na het bezoek stap je in de auto die in een uurtje naar het Atlasgebergte rijdt. Aan de rand van een meer krijg je een picknick. Na de lunch staat een bezoek aan de stad Ifran op het programma. Deze stad werd gebouwd door de Fransen in 1929. De koloniale stad is populair om zijn aangename klimaat in de zomer. Na het bezoek rijden we door naar de paarden. Tijdens een korte buitenrit maak je kennis met je paard. Overnachting in tenten.

De tocht begint op een hooggelegen plateau met zicht op de Hoge Atlas. We zijn in de gelegenheid lang te galopperen over uitgestrekte velden. Na deze uitbundigheid rijden we de vallei van Azrou in en volgen smalle paden die door kleine dorpen en langs boerderijen voeren. Fruitbomen kenmerken deze regio. Na de verkenning van dit gebied, rijden we de hogere Atlas in. We picknicken in een eikenbos waar we schaduw vinden. ’s Middags zetten we onze tocht te paard voort op vulkanische grond. Het grote bos vol cederbomen plaatst ons in een compleet andere wereld. Aangekomen op het hooggelegen plateau komen we aan bij het natuurreservaat van Afnourir met zijn meer. Het meer is uitsluitend met regenwater gevuld. Laat in het jaar is er dan ook weinig water in het meer te zien. De vogels profiteren hiervan; zij kunnen gemakkelijk kleine visjes en kikkers vangen. Wij kamperen aan de oevers van het meer.

Onze tocht gaat eerst over de weidse velden van het natuurreservaat. Het bos ligt op de bergtoppen. Aan het einde van de vlakte dalen we door het bos af naar de rivier Zaouiet Ifran. In deze streek leven apen. Soms worden ze gespot als ze van boom naar boom springen. Wij rijden door het authentieke dorp Zaouiet Ifran. Daarna klimmen we omhoog. Door bosjes oleanders die ’s zomers in bloei staan is dit een sprookjesachtig deel van de tocht. Middenin deze betoverende omgeving gaan wij picknicken. ’s Middags rijden we naar de volgende vlakte en doorkruisen daarbij prachtige bossen. Uiteindelijk komen we aan bij het meer van Wiwane. Wij kamperen dichtbij het meer.

We doen een ‘rondje Wiwane’ in de ochtend. Te paard rijden we om het hele meer heen waarna we over kleine, mulle wegen door de groene weiden rijden. Kleine riviertjes stromen door het midden en dan komen we op een plek aan waar de rivier heel zout wordt en de ondergrond wel bevroren, ijsachtig, lijkt. Daarna komen we aan bij de veertig bronnen van Oum Erbia, een toeristische trekpleister. Het lijkt alsof de mensen hier altijd in het frisse water blijven. Wij pauzeren met een verkoelend drankje en stijgen dan weer op om de heuvel op te klimmen. Boven aangekomen is het tijd voor onze picknick. Die gebruiken we langs de zoute rivier. ’s Middags volgen wij de rivier door het bos. We komen uit op groene velden waar schapen, koeien, paarden en ezels grazen. Door een cederbos dalen we af naar het meer van Aguelmam Aghiza waar wij kamperen.

We verlaten de mooie plek aan het meer en rijden het bos in. Hier zullen we apen zien spelen of om eten vragen. Tot grote vreugde van onze paarden nodigen de groene weiden buiten het bos ons uit tot galopperen. Picknick in het bos. Als we weer opstijgen en verder rijden, genieten we onderweg van de grandioze panorama’s over de valleien en op de bergen. Later in de middag zullen we aankomen in een groene vallei waar we ons kampeerterrein vinden. We kamperen op de oevers van een zoute rivier.

Een kleine, stijgende weg brengt ons naar een hoger gelegen vlakte. Wij volgen kleine, mulle wegen die ons door het bos leiden. Als we op de grasvlakten zijn, krijgen wij de gelegenheid lang te galopperen. We galopperen naar een bron midden op de vlakte waar de paarden kunnen drinken. Onze paarden zullen niet de enige zijn die bij de bron drinken. Ook de schapen van de boeren drinken hier. Picknick in de bergen. Veel schaduw vinden we hier niet, maar de frisse bergwind die wellicht waait zorgt voor afkoeling. Na de pauze dalen we af naar het grootste meer in de regio, het meer van Aguelman Sidi Ali. Het meer bestaat uit grondwater en wij vinden ons tentenkamp naast het meer.

’s Morgens kunnen we gaan zwemmen in het meer. De paarden kunnen zelfs mee zwemmen. Na de lunch rijden we door een verlaten vallei met hele oude tuya-bomen (cypres-achtige). Kleine vlakten zijn er om op te galopperen en dan steken wij rivieren over. In de kleine, groene bergen zien we paarden met hun veulens grazen. Wij treffen ons kampeerterrein bij een klein meer waar ook veel paarden en ezels grazen.

Op onze laatste dag van deze formidabele trektocht te paard, beklimmen wij de bergen. We zien een andere kleine zoutbron aan de andere kant, waarna we een grote vallei doorkruisen. Hier zien we grote kuddes schapen grazen. Dan verandert de grazige ondergrond in een bodem van vulkanisch gesteente. Hier is het gemakkelijker wegen te volgen. Onderweg zien we enkele boerderijen die proberen te overleven. In de buurt van Azrou nemen we afscheid van de paarden. Wij stappen in de auto die ons naar het riad in Fes brengt.

Iedereen gaat weer individueel zijns weegs vanuit het hotel.